سید شهیدان اهل قلم ، مرتضی آوینی: عجیب این است که باز هم این همان دهکده جهانیست که در زیر نور آسمانش بسیجیان رمل های فکه زیسته اند ؛ همان دهکده جهانی که در نیمه شب هایش ماه هم بر کازینوهای لاسوگاس می تابیده ، هم بر حسینیه دوکوهه و هم بر گورهایی که در آن بسیجیان از خوف خدا و عشق به او می گریستند؛ دنیای عجیب ایست ، نه...؟
امّا آنچه نقطهی مهمتر عرض من است، خطاب به جوانهایی است که در سرتاسر
کشور فعّالیّتهای فرهنگی را به صورت خودجوش شروع کردند که بحمدالله خیلی هم
وسیع شده است...